BIBLIOTHEEK 2.0

Dit was interessant!

De aanduiding 2.0 verwijst dus naar het klantgerichter gaan werken en ze wordt ook al in andere branches (politie, ambtenarij, school,...) gebruikt...

2.0 biedt ruimte aan gebruikers om mee te werken aan en te participeren in de verdere ontwikkeling van bestaande en nieuwe diensten, zowel online als in de echte wereld

Dit houdt in dat de moderne bibliotheek steunt op twee pijlers:



1. het is een plek waar de gebruiker virtueel en in de echte wereld naartoe kan gaan
2. ze biedt diensten aan op virtuele en echte plaatsen waar gebruikers aanwezig zijn

Alles draait eigenlijk om het ons bewust zijn van de veranderingen - ook digitaal - om ons heen en de wil om daar actief in mee te gaan.


Dat werken in een bib in de toekomst helemaal anders zal zijn, was me gaandeweg wel duidelijk geworden, maar zolang dit werken in de bib publieksvriendelijk en gastvrij is en open staat voor samenwerking, kan ik daar misschien wel vrede mee vinden. Dit zijn immers zaken die ik nu al ontzettend belangrijk vind...

Ik las het manifest van de bibliothecaris, geschreven door Laura Cohen, maar dan in de Nederlandse vertaling. Te vinden op volgende link: http://ienc.weblog.ub.rug.nl/jan-arjen/254



Daarvan onthoud ik het volgende, voor mij vanzelfsprekende en essentiële uitspraken:

1. Ik werk actief mee aan de vooruitgang van mijn bibliotheek.
2. Ik erken dat bibliotheken maar langzaam veranderen, maar probeer met mijn collega’s wel zo snel mogelijk op veranderingen in te springen.
3. Ik durf nieuwe (vormen van) diensten voor te stellen, ook al zal dat bij sommige collega’s op weerstand stuiten.
4. Ik geniet van de opwinding en het plezier van positieve veranderingen en straal dat uit naar collega’s en gebruikers.
5. Ik gooi oude werkwijzen overboord als er betere zijn, ook al leken die oude werkwijzen ooit fantastisch.
6. Ik experimenteer met veranderingen en accepteer daarbij dat ik fouten maak.

(Naar Laura Cohen, 8 november 2006)

Tenslotte heb ik mij aangemeld om lid te worden van bibliotheek20.ming.com, mijn verzoek is daar in behandeling.

Toen ik drie jaar geleden startte met mijn werk in de bibliotheek was dit vanuit een geestdrift die ik ondanks een aantal beperkingen waar ik op stootte nog niet ben kwijtgeraakt. Aanvankelijk stond ik heel erg argwanend tegenover de idee om het oorspronkelijke beeld van de bib dat ik uit mijn kindertijd overhoud los te laten. 23 dingen verder heb ik nog altijd een portie twijfel, maar begint het mij te dagen dat mijn toekomst net wel eens zou kunnen liggen in datgene waar ik mij het meest tegen verzet heb. De tijd zal het uitwijzen...

Mijn "DING"

Ik moet toegeven dat ik in dit "ding" wat verloren gelopen ben.

Inderdaad, het web is voorgoed veranderd en online samenwerken, online informatie delen en sociale netwerken zijn vermoedelijk zaken die een heel tijdje zullen meegaan, maar
het is allemaal zo veel en het lijkt allemaal zo op elkaar!



Ik ben na wat zucht- en zoekwerk terechtgekomen op http://edition.cnn.com/. Hierbij had ik niet eens gedacht dat dit ook een web 2.0-toepassing is. Maar goed, ik had al veel rond cnn gehoord en ik was verrast te zien hoeveel mogelijkheden deze site biedt om op de hoogte te blijven van wat er in de wereld gebeurt, in Europa, de VS, het Midden-Oosten, Latijns-Amerika, ... En dat op elk moment van de dag, 24u op 24, de wereld komt werkelijk dichterbij.
Ruim voorzien van het nodige foto- en videomateriaal. Binnenkort is het zelfs niet meer nodig om op reis te gaan...
En verschillende edities naargelang de taal die je spreekt, Engels, Spaans, Arabisch, een ideale manier om speels bij te blijven en je vreemde talen te oefenen!
Dit is echt niet ironisch bedoeld, ik hield het gewoon allemaal niet voor mogelijk...

SOCIALE BIBLIOTHEEKCATALOGI

= sociale, open catalogi, met mogelijkheden tot DELEN

Het duurde even voor ik echt doorhad waar het hier precies om gaat!

Mijn beeld van de catalogus, die het hart van de collectie vormt, wordt hier toch serieus aangetast! Goed, dat de toestand niet meer is zoals in de jaren 60-70-80, waar elk boek voorzien was van een kaartje dat goed moest bijgehouden worden en niet altijd heel correct ingevuld was, dat is maar goed ook. Maar formele en inhoudelijke beschrijvingen uit handen nemen van meer ervaren personen en voor iedereen toegankelijk maken, dat lijkt me toch wat ver gaan!!!

Van de andere kant voel ik me wel aangesproken door de ambitie van Worldcat om alle bibs van de wereld te bevatten...
De introductie van "My Discoveries" in maart 2008 in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam, die het mogelijk maakt voor elke gebruiker - ook wanneer die geen lid is van een betrokken bib - om lijsten, waarderingen en recensies toe te voegen aan de catalogus, kan ik enkel maar toejuichen omdat het voor mij als individuele gebruiker heel wat mogelijkheden biedt die me doen denken aan Librarything.

Ik geef toe dat ik wat geploeterd heb om uit te vinden hoe dat precies werkte, met die tags en zo. In de eerste plaats vroeg ik me vooral af wat dat nu precies betekent, een tag. Volgens Wikipedia gaat het om toegevoegde informatie bij een digitaal bestand. Mag ik daaruit afleiden dat een tag eigenlijk hetzelfde is als een trefwoord?
Enfin, na mij te hebben aangemeld, kwam ik dan uiteindelijk op "Mijn Discoveries" terecht en heb ik best wel plezier beleefd aan het opzoeken, samenstellen en in lijst zetten van mijn persoonlijke top 3. Hoewel ik niet inzie wat een ander hiermee aankan. Wie interesseert het nu wat ik graag lees?



De principes van buiten naar binnen en omgekeerd hebben me tenslotte ook wel wat beziggehouden. De cabriocatalogus van de bib van Brugge - zeer originele naam trouwens - ziet er echt wel goed uit, daar werd over nagedacht en ik kan het maken van links vanuit de eigen catalogus naar andere bronnen buiten de bib (muziekweb, google books, librarything,...) alleen maar onderschrijven, maar ik denk dat er toch nog een volledige mentaliteitsverandering - ook bij mezelf - nodig zal zijn om helemaal in het plaatje mee te stappen. Ik betrap mezelf erop dat ik toch nog een beetje heel erg vasthoud aan het traditionele beeld van een klassieke bib met balie, uitleen, goedzetten van boeken, enz.


Wat niet wegneemt dat ik zeker opensta voor vernieuwing, indien bepaalde mensen met dergelijke ambities mijn pad zouden kruisen en met mij zouden willen samenwerken. Zelf voel ik me echter niet geroepen om het voortouw te nemen hierin...

En ik merk ook dat heel wat gebruikers nog maar al te graag langs de balie komen om zich te laten "bedienen". Heeft iemand trouwens al gedacht aan het belang van een goede begeleiding voor diegenen die quasi analfabeet zijn op dit gebied. Volgens mij zijn het er toch nog heel wat!

LIBRARYTHING

Tof zeg, ik raak toch wat door de microbe gebeten, zeker wat facebook en librarything betreft!
Het enige probleem waarmee ik me hier toch geconfronteerd zie, is het gebrek aan tijd. Want wanneer je je pc voor zo'n zaken opzet, blijf je toch een beetje bezig, tot ergernis van man en peuterdochter die ook graag wat aandacht krijgen... En tot frustratie van mezelf, want dan blijft al de rest even liggen...

Ziehier de toegang tot mijn - beperkte - virtuele boekenkast, ik heb er veel plezier aan beleefd om ze te maken, zo tof dat de boeken kunnen gekoppeld worden aan het Centrale bestand van de Vlacc-catalogus, dit maakt het voor iedereen mogelijk zijn eigen catalograaf te worden, spannend zeg!

http://www.librarything.nl/catalog/an.bib.depuydt

De boeken die ik koos zijn misschien niet de meest populaire, maar ik vond de besprekingen toch leuk. Meestal mis ik wat communicatie en feedback rond de verhalen die ik lees, omdat niemand in mijn directe omgeving mijn favoriete genre met mij deelt, dus wat dit betreft zullen ze me op dat librarything nog vaker zien en/of horen...
Natuurlijk blijven er de boeken die door bijna niemand gelezen worden, er is immers zo veel.
Op dat vlak blijf ik in de kou staan, of moet ik als eerste een reactie plaatsen. Uitdagend!

In de bib zelf lijkt zoiets zoals het initiatief "de parelketting" in de bib van Overijssel een heel goed alternatief voor de klassieke leesgroep. Zeker iets om naar de werksituatie mee te nemen!

FACE-BOOK

Wow!

Hier zit wel wat in. Ik had al veel over facebook gehoord, maar stond er toch wat argwanend tegenover. Nu ik het eens goed bekeken heb, is het toch voor mij ook interessant. Al die namen van mensen die ik niet ken of denk niet te kennen en daarnaast nog eens al die namen van mensen die ik vroeger gekend en ontmoet heb... Eén druk op de knop en er is een vernieuwd contact mogelijk, zelfs met mensen aan de andere kant van de oceaan.
Voor de bib zelf zie ik hier ook heel wat leuke mogelijkheden naar ontmoetingen tussen mensen toe. De bib van Vilvoorde, waar ik werk, staat er zelfs op ingeschreven, ik ging dan ook heel even een kijkje nemen. Leuk!



Maar ik blijf toch van mening dat vriendschappen maar echt kunnen onderhouden worden wanneer er regelmatig "life" contact is, met tijd en ruimte voor een gesprek, een wandeling, samen iets gezelligs doen...
En voor mij blijft een bib ook maar een bib zolang mensen er langskomen om zelf boeken te kiezen, ze uit te lenen en ze terug brengen. Er liggen zoveel kansen in de "toevallige" contacten die op die momenten plaatsvinden.
Werken in een bib zonder dit aspect zou voor mij - denk ik - een nachtmerrie zijn.

DEEZER: sociale muzieksites

Wat een herontdekking van muziek! Veel herinneringen uit de jongere jaren opgehaald. Dingen die compleet vergeten leken, maar toch nog verwijzen naar waardevolle gebeurtenissen. Ook nieuwe zaken ontdekt, een wereld van nieuwe mogelijkheden die zich alweer opent.
Ik zou het jammer vinden dat cd's volledig verdwijnen - want luisteren naar muziek doe ikzelf nog het liefst vanuit mijn luie zetel - misschien is dat op dit moment ook nog niet echt een gevaar, interessant lijkt me wel dat er naast de gegevens in de catalogus een mogelijkheid is om een stukje van de gezochte muziek te beluisteren, bij wijze van voorsmaakje, maar dit kan te veel van mij gevraagd zijn...

Verder heb ik geprobeerd om een stukje muziek naar deze blog te kopiëren, zoals dit bij youtube mogelijk was, maar dat is me niet gelukt!

YOUTUBE

Fantastisch!

De mogelijkheden die Youtube biedt zijn stimulerend en prikkelend. Zelf spreekt het mij heel erg aan omdat het me de mogelijkheid biedt om te luisteren naar getuigenissen van anderen over allerhande onderwerpen, bijv. houding tegenover lezen, keuze voor een bepaalde studie of een bepaald beroep. Dit maakt de wereld een stuk groter en brengt de medemens wat dichterbij. Het prikkelt ook het eigen zelfstandig denken en het vormen van een persoonlijke mening over bepaalde zaken.

In de bib zelf is het een ideale manier om geplande en voorbije activiteiten voor te stellen op een manier die herkenbaar is en die de geïnteresseerde gebruiker aanzet om zelf eens een kijkje te komen nemen en deel te nemen...

POD - & SCREENCASTS

Dit was wel weer een aangename verrassing!
Radioprogramma's beluisteren wanneer ik het zelf wil, onafhankelijk van het tijdstip waarop ze uitgezonden worden, vooral wat verhalen rond boeken en literatuur betreft, ik voelde me er net even als een vis in het water...

Zelf heb ik me er niet aan gewaagd om een pod- of screencast te maken, maar met een beetje meer tijd, begeleiding én een concrete uitdaging zou ik in deze materie wel wat mogelijkheden zien om auditief én visueel aantrekkelijke ondersteunende materialen te maken om aan te bieden aan bibliotheekgebruikers.

De tip om het kort en eenvoudig te houden heb ik zeker onthouden, vermits ik zelf ook overgevoelig ben voor overbodige informatie.
Een wereld om verder te verkennen, misschien is dit wel toekomstmuziek...

het kwetteren van de vogels

Twitter, een vorm van microbloggen die me heel sterk doet denken aan het versturen van sms-berichtjes via de gsm.
Essentie hierbij is vertellen waar je mee bezig bent, het nieuws verspreiden, een vorm van roddelen dus. Het is maar hoe je de zaken benoemt.
Het idee van een kroeg waar je bekenden ontmoet schrikt mij heel erg af. Zelf wil ik daar dan ook niet aan meedoen, omdat ik al niet zo'n prater ben die graag op de hoogte is van alles wat er in en rond mijn omgeving gebeurt.
Positief is zeker de korte en gevatte manier waarop je boodschappen kunt overbrengen in een minimum van tijd en zonder veel inspanning.
Op professioneel vlak geeft dit veel mogelijkheden, o.a. mededelingen plaatsen via enkele woorden die verwijzen naar een geplande activiteit en geïnteresseerden doorsturen naar een webpagina met meer informatie hierrond.
Ook in het kader van evenementen en congressen, waar interactie en discussie tussen sprekers en publiek mogelijk wordt gemaakt, lijkt mij dit zeker geen overbodige luxe.

Verder luister ik liever life naar het gekwetter van de vogels, in mijn luie stoel in de tuin, eventjes ver weg van alles wat met computer te maken heeft...

zin en onzin van chatten

Chatten of "instant messaging", ik heb er al veel over gehoord en nu een flink stuk over gelezen. Nog steeds ben ik niet echt overtuigd van het nut hiervan.
Persoonlijk hou ik me hier niet graag mee bezig, maar ik sluit niet uit dat dit inderdaad een effectief communicatiemiddel kan zijn binnen bedrijven, op voorwaarde dat dit een beetje georganiseerd wordt en dat iedereen erachter kan staan en meedoet.
Ik heb me in elk geval aangemeld op Meebo, heb met verwondering gezien hoeveel mogelijkheden er geboden worden binnen yahoo, gmail, google,... om hiermee aan de slag te gaan en vraag me af waar mensen de TIJD halen om hier uren en uren op door te brengen.
Ieder zijn hobby???...

Uit nieuwsgierigheid ging ik een kijkje nemen op de website van de universiteitsbib van Groningen die chatten met de bibliothecaris promoot. Jammer genoeg werkte het daarop voorgestelde filmpje niet. Daar krijg ik het nu echt wel van!!!

Google docs

Dit was niet helemaal nieuw voor mij.
Collega's zijn me hierin voorgegaan, door het o.a. mogelijk maken van het raadplegen van ons uurrooster vanuit de luie zetel thuis. Heel erg handig is dat!

Nu kreeg ik echter een beter inzicht in hoe dit allemaal precies werkt: e-mailbijlagen worden vervangen door één document dat vanuit de basis aangepast wordt en bijgevolg niet meer uit ontelbare én verwarrende versies moet bestaan.

Heel concreet denk ik dan aan de op te volgen bestellingen binnen de jeugdafdeling waarin ik werk. Ik maak een spreadsheetdocument, deel het met mijn 3 collega's die hier ook bij betrokken zijn, geef hen toegang om dit document naar hun eigen noden te bewerken en voilà, de bestellingen worden op tijd doorgestuurd zonder dat ik daar extra werk en zorgen aan heb. Zeker het overwegen waard.

Wat ik helemaal niet begrijp is dat dit document op het web moet gezet worden via een url, waardoor het dan voor iedereen toegankelijk wordt. Aangezien het gaat om toch vrij situatiegebonden informatie, lijkt het me niet interessant om dit ter inzage van iedereen te stellen.
Een Wiki tot daar gelaten, maar kantoortoepassingen blijven toch beter binnenshuis? Of heb ik hier weeral iets niet goed begrepen?

Ik denk dat hier nog veel mogelijkheden zijn
die ik niet direct zie,
dat is een groot nadeel aan het afstandsonderwijs
dat aan deze 23 dingen gekoppeld is.
JAMMER!!!

WIKI WIKI WIKI

Hé, dat was ook best wel boeiend.

In plaats van al dat heen en weer e-mailen zonder echt tot een resultaat te komen en altijd maar opnieuw te moeten heen en weer e-mailen, om dan uiteindelijk vlug even op te bellen...
Er is blijkbaar een andere manier om vlug met een paar mensen tot een consensus te komen, alleen zie ik nog niet helemaal hoe dit concreet en praktisch in zijn werk gaat...
Privé heb ik daar ook niet zozeer behoefte aan, geef mij maar de telefoon.

Wikipedia ken ik, gebruik ik soms, maar na wat ik nu gelezen en vernomen heb, zou ik precies nog moeite hebben om de informatie die daarop komt helemaal als betrouwbaar te beschouwen (zoals dit van een encyclopedie verwacht wordt), aangezien iedereen er zomaar wijzigingen en veranderingen kan in aanbrengen.
Of heb ik dit verkeerd begrepen en gaat dit niet vanzelf?
Enfin, zelf voel ik mij niet direct geroepen om dit te gaan doen.

Het gebruik van Wiki's in bibliotheken voor boekbesprekingen, cursussen en dergelijke, daar lijkt mij wel wat in te zitten. Het is in elk geval iets waar ik zelf wel gebruik zou hebben willen gemaakt of willen maken. Voor kinderen, jongeren en studenten van alle leeftijden zou dit een meerwaarde kunnen bieden om werkjes te maken en met lotgenoten in contact te komen.

D E L I C I O U S ! ! !

Dit was echt wel een verrassing!
In het begin even zoeken, zelfs twee keer het filmpje moeten bekijken vooraleer ik echt doorhad waarover het eigenlijk ging en hoe het precies werkte, maar de woorden FUN, USEFUL en SOCIAL zijn hier echt wel op hun plaats.
Dit is inderdaad dé manier om favorieten op te slaan en er snel en efficiënt toegang tot te krijgen. Dat met die trefwoorden is me nog niet helemaal duidelijk, maar ik ben erin geslaagd om een aantal voor mijn werk zeer nuttige websites te verzamelen en op te slaan, wat - dat hoop ik toch - het verdienen van mijn dagelijks brood leuker, aangenaam en efficiënter zal maken.
Dat is waar het mij toch vooral om te doen is!
De link naar mijn delicious-account: http://delicious.com/an_depuydt

IK DENK DAT IK DIT MISSCHIEN ZELFS LEUK GA VINDEN...

Slides

Wat mij het meest aansprak ivm het maken van slides:

"Slides should contain a clear message
that integrates the verbal and the visual,
a message that contains a minimum of text,
generally framed in complete sentences."

Het succes van een dia hangt af van de kwaliteit van de spreker.
Pas je altijd aan aan je publiek!

Hoe kijk ik naar web 2.0?

Voor privédoeleinden vind ik het maken van een blog op dit moment volledig overbodig. Ik kies ervoor om persoonlijk in contact te komen met mensen en huiver wat van de anonimiteit waarin deze virtuele wereld ons allen lijkt mee te sleuren.
Vanuit professioneel oogpunt kijk ik enigszins met andere ogen naar deze zaak.
Het hebben van een blog lijkt mij een interessante meerwaarde voor de werking van een bib, op voorwaarde dat er een duidelijke doelstelling aan verbonden is die vooral bruikbaar en toepasbaar is voor de klant.
De blog kan fungeren als belangrijke schakel om mensen te prikkelen en hen aan te zetten om de bibliotheek in al haar facetten te ontdekken. Einddoel zou moeten zijn dat meer mensen naar de bibliotheek toestappen om er deel te nemen aan allerhande activiteiten die ontmoeting en participatie in de hand werken.
Persoonlijk heb ik niet het geduld om mij in mijn vrije tijd toe te leggen op rss, foto's downloaden, slidesharing,...
Ik mis hierin een voor mij essentieel persoonlijk contact.
Beroepsmatig zie ik er wel wat in, wanneer het een meerwaarde kan bieden aan het werk dat ik doe, wanneer het dit werk aantrekkelijker, visueler, duidelijker, overzichtelijker en efficiënter kan maken.
Heel graag zou ik met een zelfgemaakte powerpointpresentatie naar instanties - vooral scholen - toestappen om er jongeren warm te maken voor de bib, hen duidelijk te maken hoe belangrijk een bib wel is, met hen te spreken over de rol die de bib speelt in hun persoonlijke ontwikkeling én in de samenleving, hoe essentieel de bib en de door haar georganiseerde activiteiten zijn voor het waarborgen van vrijheid van meningsuiting en zelfstandig, kritisch denken.

Online foto's

Bron: Einstein image generator

Online foto's kunnen in de bib gebruikt worden om een virtuele rondleiding in elkaar te steken, verslag uit te brengen van geplande activiteiten, nieuwe activiteiten aan te kondigen, mensen warm te maken om de bib life te komen bezoeken!
Online image generators en foto-editors lijken me heel erg geschikt om te experimenteren rond het maken van promotiemateriaal, hoewel ik er niet zeker van ben of het wel de bedoeling is dat die zaken vrijuit buiten het web verspreid worden. Om nog maar te zwijgen over de productiekosten dat dit met zich meebrengt... Of valt dit tegenwoordig nog mee?

Foto's kopiëren via URL

Dit ziet er toch niet uit zoals ik gedacht, gewenst, had...

Flickr

Ziezo, de eerste ervaring met foto's uploaden via Flickr zit erop!
Hier volgt het resultaat...

aan de slag

Even voor mezelf op een rijtje zetten, want ik lijk werkelijk te stuntelen.
De idee dat je de informatie naar je toe laat komen ipv dat je zelf de informatie moet gaan opzoeken, met het risico dat er toch niets te vinden is en dat je bijgevolg heel wat tijd verliest, spreekt mij wel aan. Dit werd in het bijhorende filmpje goed geïllustreerd. Leuk was dat!
Mijn eigen zoektocht naar voorbeelden leek iets moeilijker. Het duurde even vooraleer ik doorhad dat het weinig zin heeft om om het even welke webpagina aan de abonnementen in google reader toe te voegen en dat je hierbij het best opteert om pagina's te selecteren waarop de aangeboden informatie regelmatig geupdated wordt. Interessant was het ook om de geselecteerde abonnementen in mappen te kunnen ordenen en die mappen een passende naam te geven. Het was even zoeken om terug bij google reader te geraken, telkens wanneer ik die mappen bewerkt had... Wat stom van mij!
In een electronische nieuwsbrief krijg je alle facetten van informatie die die brief bevat, op je bord geschoteld. Bij RSS-berichten bepaal je op voorhand wat je wel dan niet wil ontvangen. Of niet soms?
Uiteindelijk ben ik op zoek gegaan naar een aantal blogs die mij interessant leken in het kader van mijn concrete werksituatie in de thuisbibliotheek die zich vooral richt op kinderen en jongeren. In de bib van Gent vond ik een fijne link waarop tips gegeven worden rond boeken voor jongeren, met per maand een voorstelling van 2 goede boeken, met de korte inhoud ervan en waar ze heel concreet te vinden zijn in de betreffende bib.
Verder vond ik op de website www.ecobibl.nl fijne projecten rond ecologie in de bibliotheekwereld en de milieubewuste inrichting van de bibliotheeklokalen.
Aan een derde voorbeeld ben ik jammer genoeg niet geraakt, deze dag zat heel erg vol en nu ben ik van plan de boeken (of de schermen) te sluiten...

de start

Het is met een flinke portie argwaan dat ik hieraan begin.
De idee dat iedereen zomaar bij persoonlijke informatie van mij terecht kan, doet me huiveren. Want dat is wat deze cursus en zijn toepassingen bij me oproepen: verlies van privacy, overschrijden van grenzen, het uitwisselen van ideeën zonder in persoonlijk contact te gaan. Ik hoorde hier reeds de wildste verhalen rond waar ik het ontzettend moeilijk mee heb!
Het vraagt dus een omschakeling in mijn denken om me er toch voor open te stellen en te gaan zoeken wat de meerwaarde hiervan kan zijn in mijn persoonlijk en professioneel leven. Ik ben benieuwd.
Het is in elk geval veel prutsen, zelf ontdekken, vallen en opstaan en het lijkt nu al gepaard te gaan met veel, heel veel FRUSTRATIES... (wat betreft de technische kant dan)
Pfff, dat wordt zwoegen!