BIBLIOTHEEK 2.0

Dit was interessant!

De aanduiding 2.0 verwijst dus naar het klantgerichter gaan werken en ze wordt ook al in andere branches (politie, ambtenarij, school,...) gebruikt...

2.0 biedt ruimte aan gebruikers om mee te werken aan en te participeren in de verdere ontwikkeling van bestaande en nieuwe diensten, zowel online als in de echte wereld

Dit houdt in dat de moderne bibliotheek steunt op twee pijlers:



1. het is een plek waar de gebruiker virtueel en in de echte wereld naartoe kan gaan
2. ze biedt diensten aan op virtuele en echte plaatsen waar gebruikers aanwezig zijn

Alles draait eigenlijk om het ons bewust zijn van de veranderingen - ook digitaal - om ons heen en de wil om daar actief in mee te gaan.


Dat werken in een bib in de toekomst helemaal anders zal zijn, was me gaandeweg wel duidelijk geworden, maar zolang dit werken in de bib publieksvriendelijk en gastvrij is en open staat voor samenwerking, kan ik daar misschien wel vrede mee vinden. Dit zijn immers zaken die ik nu al ontzettend belangrijk vind...

Ik las het manifest van de bibliothecaris, geschreven door Laura Cohen, maar dan in de Nederlandse vertaling. Te vinden op volgende link: http://ienc.weblog.ub.rug.nl/jan-arjen/254



Daarvan onthoud ik het volgende, voor mij vanzelfsprekende en essentiële uitspraken:

1. Ik werk actief mee aan de vooruitgang van mijn bibliotheek.
2. Ik erken dat bibliotheken maar langzaam veranderen, maar probeer met mijn collega’s wel zo snel mogelijk op veranderingen in te springen.
3. Ik durf nieuwe (vormen van) diensten voor te stellen, ook al zal dat bij sommige collega’s op weerstand stuiten.
4. Ik geniet van de opwinding en het plezier van positieve veranderingen en straal dat uit naar collega’s en gebruikers.
5. Ik gooi oude werkwijzen overboord als er betere zijn, ook al leken die oude werkwijzen ooit fantastisch.
6. Ik experimenteer met veranderingen en accepteer daarbij dat ik fouten maak.

(Naar Laura Cohen, 8 november 2006)

Tenslotte heb ik mij aangemeld om lid te worden van bibliotheek20.ming.com, mijn verzoek is daar in behandeling.

Toen ik drie jaar geleden startte met mijn werk in de bibliotheek was dit vanuit een geestdrift die ik ondanks een aantal beperkingen waar ik op stootte nog niet ben kwijtgeraakt. Aanvankelijk stond ik heel erg argwanend tegenover de idee om het oorspronkelijke beeld van de bib dat ik uit mijn kindertijd overhoud los te laten. 23 dingen verder heb ik nog altijd een portie twijfel, maar begint het mij te dagen dat mijn toekomst net wel eens zou kunnen liggen in datgene waar ik mij het meest tegen verzet heb. De tijd zal het uitwijzen...

Mijn "DING"

Ik moet toegeven dat ik in dit "ding" wat verloren gelopen ben.

Inderdaad, het web is voorgoed veranderd en online samenwerken, online informatie delen en sociale netwerken zijn vermoedelijk zaken die een heel tijdje zullen meegaan, maar
het is allemaal zo veel en het lijkt allemaal zo op elkaar!



Ik ben na wat zucht- en zoekwerk terechtgekomen op http://edition.cnn.com/. Hierbij had ik niet eens gedacht dat dit ook een web 2.0-toepassing is. Maar goed, ik had al veel rond cnn gehoord en ik was verrast te zien hoeveel mogelijkheden deze site biedt om op de hoogte te blijven van wat er in de wereld gebeurt, in Europa, de VS, het Midden-Oosten, Latijns-Amerika, ... En dat op elk moment van de dag, 24u op 24, de wereld komt werkelijk dichterbij.
Ruim voorzien van het nodige foto- en videomateriaal. Binnenkort is het zelfs niet meer nodig om op reis te gaan...
En verschillende edities naargelang de taal die je spreekt, Engels, Spaans, Arabisch, een ideale manier om speels bij te blijven en je vreemde talen te oefenen!
Dit is echt niet ironisch bedoeld, ik hield het gewoon allemaal niet voor mogelijk...

SOCIALE BIBLIOTHEEKCATALOGI

= sociale, open catalogi, met mogelijkheden tot DELEN

Het duurde even voor ik echt doorhad waar het hier precies om gaat!

Mijn beeld van de catalogus, die het hart van de collectie vormt, wordt hier toch serieus aangetast! Goed, dat de toestand niet meer is zoals in de jaren 60-70-80, waar elk boek voorzien was van een kaartje dat goed moest bijgehouden worden en niet altijd heel correct ingevuld was, dat is maar goed ook. Maar formele en inhoudelijke beschrijvingen uit handen nemen van meer ervaren personen en voor iedereen toegankelijk maken, dat lijkt me toch wat ver gaan!!!

Van de andere kant voel ik me wel aangesproken door de ambitie van Worldcat om alle bibs van de wereld te bevatten...
De introductie van "My Discoveries" in maart 2008 in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam, die het mogelijk maakt voor elke gebruiker - ook wanneer die geen lid is van een betrokken bib - om lijsten, waarderingen en recensies toe te voegen aan de catalogus, kan ik enkel maar toejuichen omdat het voor mij als individuele gebruiker heel wat mogelijkheden biedt die me doen denken aan Librarything.

Ik geef toe dat ik wat geploeterd heb om uit te vinden hoe dat precies werkte, met die tags en zo. In de eerste plaats vroeg ik me vooral af wat dat nu precies betekent, een tag. Volgens Wikipedia gaat het om toegevoegde informatie bij een digitaal bestand. Mag ik daaruit afleiden dat een tag eigenlijk hetzelfde is als een trefwoord?
Enfin, na mij te hebben aangemeld, kwam ik dan uiteindelijk op "Mijn Discoveries" terecht en heb ik best wel plezier beleefd aan het opzoeken, samenstellen en in lijst zetten van mijn persoonlijke top 3. Hoewel ik niet inzie wat een ander hiermee aankan. Wie interesseert het nu wat ik graag lees?



De principes van buiten naar binnen en omgekeerd hebben me tenslotte ook wel wat beziggehouden. De cabriocatalogus van de bib van Brugge - zeer originele naam trouwens - ziet er echt wel goed uit, daar werd over nagedacht en ik kan het maken van links vanuit de eigen catalogus naar andere bronnen buiten de bib (muziekweb, google books, librarything,...) alleen maar onderschrijven, maar ik denk dat er toch nog een volledige mentaliteitsverandering - ook bij mezelf - nodig zal zijn om helemaal in het plaatje mee te stappen. Ik betrap mezelf erop dat ik toch nog een beetje heel erg vasthoud aan het traditionele beeld van een klassieke bib met balie, uitleen, goedzetten van boeken, enz.


Wat niet wegneemt dat ik zeker opensta voor vernieuwing, indien bepaalde mensen met dergelijke ambities mijn pad zouden kruisen en met mij zouden willen samenwerken. Zelf voel ik me echter niet geroepen om het voortouw te nemen hierin...

En ik merk ook dat heel wat gebruikers nog maar al te graag langs de balie komen om zich te laten "bedienen". Heeft iemand trouwens al gedacht aan het belang van een goede begeleiding voor diegenen die quasi analfabeet zijn op dit gebied. Volgens mij zijn het er toch nog heel wat!

LIBRARYTHING

Tof zeg, ik raak toch wat door de microbe gebeten, zeker wat facebook en librarything betreft!
Het enige probleem waarmee ik me hier toch geconfronteerd zie, is het gebrek aan tijd. Want wanneer je je pc voor zo'n zaken opzet, blijf je toch een beetje bezig, tot ergernis van man en peuterdochter die ook graag wat aandacht krijgen... En tot frustratie van mezelf, want dan blijft al de rest even liggen...

Ziehier de toegang tot mijn - beperkte - virtuele boekenkast, ik heb er veel plezier aan beleefd om ze te maken, zo tof dat de boeken kunnen gekoppeld worden aan het Centrale bestand van de Vlacc-catalogus, dit maakt het voor iedereen mogelijk zijn eigen catalograaf te worden, spannend zeg!

http://www.librarything.nl/catalog/an.bib.depuydt

De boeken die ik koos zijn misschien niet de meest populaire, maar ik vond de besprekingen toch leuk. Meestal mis ik wat communicatie en feedback rond de verhalen die ik lees, omdat niemand in mijn directe omgeving mijn favoriete genre met mij deelt, dus wat dit betreft zullen ze me op dat librarything nog vaker zien en/of horen...
Natuurlijk blijven er de boeken die door bijna niemand gelezen worden, er is immers zo veel.
Op dat vlak blijf ik in de kou staan, of moet ik als eerste een reactie plaatsen. Uitdagend!

In de bib zelf lijkt zoiets zoals het initiatief "de parelketting" in de bib van Overijssel een heel goed alternatief voor de klassieke leesgroep. Zeker iets om naar de werksituatie mee te nemen!

FACE-BOOK

Wow!

Hier zit wel wat in. Ik had al veel over facebook gehoord, maar stond er toch wat argwanend tegenover. Nu ik het eens goed bekeken heb, is het toch voor mij ook interessant. Al die namen van mensen die ik niet ken of denk niet te kennen en daarnaast nog eens al die namen van mensen die ik vroeger gekend en ontmoet heb... Eén druk op de knop en er is een vernieuwd contact mogelijk, zelfs met mensen aan de andere kant van de oceaan.
Voor de bib zelf zie ik hier ook heel wat leuke mogelijkheden naar ontmoetingen tussen mensen toe. De bib van Vilvoorde, waar ik werk, staat er zelfs op ingeschreven, ik ging dan ook heel even een kijkje nemen. Leuk!



Maar ik blijf toch van mening dat vriendschappen maar echt kunnen onderhouden worden wanneer er regelmatig "life" contact is, met tijd en ruimte voor een gesprek, een wandeling, samen iets gezelligs doen...
En voor mij blijft een bib ook maar een bib zolang mensen er langskomen om zelf boeken te kiezen, ze uit te lenen en ze terug brengen. Er liggen zoveel kansen in de "toevallige" contacten die op die momenten plaatsvinden.
Werken in een bib zonder dit aspect zou voor mij - denk ik - een nachtmerrie zijn.